Cóż to ciekawego zaproponowałam

W odmętach moich historii konwersacji z GPT, znalazłam taki tekst, który generowałam w sumie nie wiem po co, ale stało się. 😀 W każdym razie chyba sprawdzałam czy udało mi się opisać mu moje wymyślone zagadnienie.
Gdyby nie ta absurdalna treść, w sumie ten tekst wyglądałby jak większość opisów nie tylko w polskim internecie, z których korzystają – w sumie wszyscy jak się czegoś mądrego o sobie dowiedzą. 😉

Faza 1: Wczesne Rozpoznanie
Na tym wstępnym etapie objawy są subtelne i często mylone z ogólnym zmęczeniem lub stresem. Lekkich trudności z koncentracją, niewielkich zmian w percepcji energetycznej oraz sporadycznych zakłóceń w komunikacji selektywnej. To kluczowy moment na wczesne rozpoznanie i zapobieganie szybkiemu postępowi choroby.
Faza 2: Umiarkowane Objawy
W drugiej fazie symptomy stają się bardziej widoczne i zaczynają wpływać na życie codzienne. Pojawiają się trudności z kontrolą zdolności telekinetycznych, zwiększone zmęczenie psychiczne oraz pierwsze znaczące zaburzenia w komunikacji selektywnej. Pogorszenie zdolności do koncentracji i utrzymywania długotrwałego skupienia na złożonych zadaniach.
Faza 3: Zaawansowane Objawy
W trzeciej fazie objawy neurodegeneracyjne są na tyle zaawansowane, że niezależne funkcjonowanie staje się wyzwaniem. Możliwe są poważne zaburzenia w percepcji energetycznej, które prowadzą do dezorientacji i trudności w precyzyjnym sterowaniu własną sygnaturą energetyczną. Komunikacja selektywna może być znacznie utrudniona lub niemożliwa. Pacjenci potrzebują wsparcia w codziennych czynnościach oraz intensywnej opieki medycznej.
Faza 4: Późne Stadium
Ostatnia faza choroby charakteryzuje się głęboką degeneracją układu nerwowego. poważne ograniczenia w zdolnościach mentalnych i fizycznych. Utrata większości funkcji telepatycznych i telekinetycznych jest typowa, podobnie jak znaczące spowolnienie procesów myślowych. Opieka paliatywna skupia się na zapewnieniu jak najlepszej jakości życia i minimalizacji dyskomfortu.

O, a tu jest drugi tekst/jego wariant. Naprawdę nie mam pojęcia po co było mi to potrzebne, bo ani nie widzę kawałka żadnego z tych tekstów w moim tworze eksperymentalnym, ani nie korzystałam z tego w żaden sposób 😀
W kontekście unikalnej fizjologii rasy o wysoce rozwiniętym ośrodkowym układzie nerwowym, Zespół Enquali jest szczególnie trudny w diagnozie i leczeniu. Oto cztery stadia progresji choroby, obejmujące zarówno aspekty fizjologiczne, jak i funkcjonalne zdolności unikalne dla tej rasy.
Faza 1: Początkowe Symptomy
• Fizjologia: Wczesne zmiany w mikrostrukturze nerwowej, szczególnie w obszarach odpowiedzialnych za przetwarzanie energetyczne. Subtelne zmiany w przepływie informacji między trzema mózgami, które mogą wpłynąć na równowagę emocjonalną i początkową koordynację zdolności psychicznych.
• Funkcjonalność: Lekkie trudności w wykorzystywaniu zdolności telepatycznych i telekinetycznych. Nieregularności w odczuwaniu i manipulowaniu własną sygnaturą energetyczną, co może objawiać się jako niestabilność emocjonalna lub niewielkie zakłócenia w koncentracji.
Faza 2: Umiarkowane Objawy
• Fizjologia: Bardziej wyraźne zmiany degeneracyjne w komórkach nerwowych, zwłaszcza w drugim i trzecim mózgu, które odpowiadają za zaawansowane funkcje psychiczne i telekinetyczne. Rozpoczyna się proces zapalny, wpływający negatywnie na przepływ informacji między komórkami.
• Funkcjonalność: Wyraźne problemy z kontrolą nad zdolnościami specyficznymi dla rasy, takimi jak telekineza czy komunikacja na odległość. Opóźnienia w reakcjach, a także zmniejszenie precyzji w manipulowaniu przedmiotami czy przesyłaniu myśli.
Faza 3: Zaawansowane Objawy
• Fizjologia: Znacząca degeneracja struktur nerwowych we wszystkich trzech mózgach, prowadząca do trwałych uszkodzeń i zaburzeń w przekazywaniu impulsów nerwowych. Zwiększone ryzyko poważnych komplikacji neurologicznych.
• Funkcjonalność: Znaczna utrata zdolności komunikacji selektywnej i telekinezy, co prowadzi do problemów w komunikacji i samodzielnej interakcji z otoczeniem. poważne trudności w codziennym funkcjonowaniu,
Faza 4: Terminalne Stadium
• Fizjologia: Powszechne i głębokie uszkodzenia w strukturach mózgowych oraz ośrodkowym układzie nerwowym. W tej fazie obserwuje się całkowitą dezintegrację kluczowych funkcji nerwowych, co prowadzi do globalnej niewydolności organizmu.
• Funkcjonalność: Kompletna utrata wszelkich zdolności specyficznych dla rasy. w tym komunikacji selektywnej i telekinezy. Pacjenci są w pełni zależni od opieki, często niezdolni do komunikacji werbalnej lub niewerbalnej. Wymagane jest intensywne wsparcie mające na celu zapewnienie komfortu w terminalnej fazie choroby.